donderdag 12 januari 2012

Mount Huye

Afgelopen weekend deden we onze eerste echte uitstap: we hebben Mount Huye beklommen. Mount Huye is de hoogste berg in de buurt van Butare en is genoemd naar het district waar Butare in ligt, namelijk Huye. Van op verschillende plaatsen in de stad kan je de 2278 meter hoge berg zien liggen en we hadden dus al vaak zijn lokroep moeten aanhoren.
Butare bevindt zich al ruim 1700 meter boven de zeespiegel dus een hele lange klim naar de top zou het niet worden. Desalniettemin wilden we vroeg vertrekken want je weet maar nooit en hoe later op de dag hoe warmer het wordt. We, dat waren Tine, Bert, Loeke, Hans en Roel. Zondagochtend om 9 uur afspraak bij ons thuis. Roel en Hans waren zo waar vrij goed op tijd, wat misschien al een grotere prestaties was dan de beklimming :-).
We beschikten niet over erg veel informatie omtrent het waar en hoe van de beklimming, enkel dat we ons ergens langs de hoofdweg moesten laten afzetten, de taxi moto zou wel weten waar als we hem over Mount Huye spraken. Vandaar af zou de weg zich wel uitwijzen, gewoon naar boven. De eerste taxi moto die we te pakken hadden sprak zo waar een beetje Engels en leek inderdaad te weten wat we bedoelden. Uit ervaring wisten echter we dat we het toch nog een aantal keer moesten herhalen om te checken of we het inderdaad over hetzelfde hadden. Maar na het gebruikelijk onderhandelen over de prijs, vertrokken we uiteindelijk met 4 taxi moto’s richting Mount Huye. We werden afgezet in een plaatsje genaamd Gako Center na een rit van 10-15 minuten. Bij Bert duurde het wat langer want zijn taxi moto kreeg een lekke band maar al snel dook er een andere op om hem terug bij de groep te brengen. Aangekomen in Gako Center, leek het alsof het hele dorp zich rond ons verzamelde en de helft er van volgde ons dan ook op het eerste stuk van de wandeling. Ze waren erg behulpzaam en boden meteen aan om onze rugzakken te dragen en ons de weg te tonen. We kozen twee jonge gasten om ons de weg te tonen en die hadden heel wat te vertellen, alleen jammer dat ze zo goed als geen Frans of Engels spraken.
In het begin van de klim liepen we tussen huisjes, rond tuinen en langs kleine akkers. Wat verder klommen we beschut door eucalyptus- en soms naaldbomen. Af en toe was er een open stuk, wat ideaal was om achterom te kijken en van het uitzicht te genieten. De klim was niet super steil maar door de hitte, de ijlere lucht en het gebrek aan conditie bij sommigen vloeide er toch het nodige zweet. Na goed anderhalf uur klimmen bereikten we wat onze gidsen zeiden dat de top was*. We hadden er in elk geval ook zicht de achterkant van de berg en mooie vergezichten op de omgeving en onderliggende dorpen. Na een rustpauze geanimeerd door een schouwspel van een paar roofvogels en het verorberen van de meegebrachte picknick, namen we voor het inzetten van de afdaling nog de nodige foto’s.



De afdaling was kort, na een veertigtal minuten stonden we terug aan de hoofdweg. We nuttigden nog een verfrissing in een plaatselijke cafétje, onder het oog van vele dorpelingen, om vervolgens met een mini-bus taxi naar Butare terug te keren. Het was nog vroeg in de namiddag dus konden we nog een paar uurkes aan het zwembad van een hotel gaan liggen. Life is good :-). Een geslaagde zondag in Butare.

Meer foto's op de fotopagina.