dinsdag 7 februari 2012

Kibuye trip

Sinds een week hebben we een auto. Nou ja, een 4x4, een jeep type. Na op woensdag wat rondgetoerd te hebben in de buurt van Butare, zijn we er het voorbije weekend op uitgetrokken, richting het Kivu meer. Het plan was om via de hoofdweg naar Nyanza (op halfuurtje van Butare) te rijden en dan via een ‘binnenweg’ naar Kibuye aan het Kivu meer te rijden. Deze ‘binnenweg’ was een niet geasfalteerde of gebetonneerde weg, die via kleine dorpkes uiteindelijk terug op de hoofdweg uitkwam in de buurt van Kibuye.
Het stuk naar Nyanza was simpel, dat hadden we al verschillende keren afgelegd op weg naar Kigali. In Nyanza moesten we de juiste weg richting Kibuye zien te vinden, iets wat zonder wegwijzers en zonder deftige kaart (laat staan GPS) toch wel even zoeken was. De weg vragen aan mensen bracht ook niet veel hulp. Er was het taalprobleem (ons Kinyarwanda beperkt zich nog tot goeiedag en dankuwel, hun Frans of Engels ook) en van mensen die vaak niet veel verder dan hun eigen dorp of stad gaan kan je ook niet verwachten dat ze weten wat er 60 km verderop langs een dirt road ligt.
Maar goed eens op de juiste weg, ging het vlot. De weg was nu en dan een beproeving voor de auto en Bert’s rijkunsten maar beiden doorstonden de test. We waren al aardig opgeschoten tot we plots niet meer door konden omwille van werken. Eerst dachten we er nog omheen te kunnen maar toen we uitstapten, zagen we dat men bezig was met het aanleggen van een brug over een rivier. Veel anders dan omkeren zat er niet op. Bij gebrek aan bovenvermelde geografische hulpmiddelen en aan bordjes met ‘Déviation’, waren we genoodzaakt om een heel stuk langs dezelfde weg terug te keren om dan in een wat groter dorp een andere weg te kunnen nemen. Uiteindelijk kwamen slechts zo’n 30 km voorbije Nyanza terug op de hoofdweg uit. Gelukkig was het volgende stuk weg richting Kibuye ook heel erg de moeite waard, een kronkelende weg langs bergflanken met steeds prachtige vergezichten over het dal.



Moe en beetje verhit (wijzelf niet de auto) kwamen we uiteindelijk in Kibuye aan de oevers van het Kivu meer aan. Gelukkig vonden we er rust, een koele meerbries en een mooi domein van het pension waar we verbleven. We ploften ons in een stoel langs het meer en lieten het ons wel bevallen.
Het Kivu meer ligt op ruim 1400 m hoogte en zijn uitgestrektheid (2200 km²) geeft je de indruk dat je aan een zee zit. Het meer is omringd met bergen en bezaaid met enkele eilandjes. De vergezichten zijn er adembenemend en bij helder weer zie je in de verte de heuvels van Congo. Tijdens ons verblijf zagen we ook talrijke vogels, waar we helaas de naam niet van weten. Het pension waar we verbleven was eenvoudig maar een oase van rust en dat deed goed. Het water van het meer was verfrissend maar niet koud. Al snel hadden we dus door dat we hier nog wel een paar keer zouden weerkeren. We laten jullie meegenieten met een aantal foto’s.