We zijn nu bijna 10 maanden in Rwanda. Ongeveer 1 keer per
week stap ik voor het werk de auto in om op terrein te gaan. In het begin deed
ik dat met de ogen wijd opengesperd. Maar al snel was ik alles heel erg gewoon
en keek ik eigenlijk niet echt meer. Deze ochtend dacht ik: eigenlijk hebben we
nog weinig op onze blog geschreven over het dagelijkse leven hier, dus ik doe
mijn ogen goed open en deel gewoon de taferelen die zo’n autorit met zich
meebrengt. (Met de achterliggende gedachte dat ik dit binnen ruim 2 maanden
toch wel zal missen.)
De hoofdweg - we stoppen om voetgangers op het zebrapad over
te laten maar dat zijn ze duidelijk niet gewoon - we verlaten de hoofdweg en
rijden langs de kathedraal waar ze net de oprijlaan gekasseid hebben - bij de
zusters aan de overkant is iemand het mos op het stenen muurtje aan het
verwijderen - we rijden langs de visvijvers - ik zie vrouwen met een bassin met
rijpe bananen op hun hoofd wandelen (richting de markt?) - veel van de vrouwen
hebben een witte doek over hun rug hangen of een paraplu: ze dragen een
baby’tje met zich mee - bij een afdaling scheren fietsers met hun volgeladen
fiets ons tegen hoge snelheid voorbij - bij een beklimming duwen de fietsers
hun volgeladen fiets (met trossen groene bananen, zakken rijst van 100kg,
stoelen, voorraad voor hun winkeltje…) de berg op - bij het oversteken van een
bruggetje zie ik mannen hun fiets wassen in het beekje - we rijden tussen
rijstvelden in de vlakte - we passeren een mini naaldbos - een heerlijk mooi
geel vogeltje vliegt langs het raam - we zien de wegpolitie, vertragen wat en
hopen dat ze ons niet stoppen - ik heb een heerlijk vergezicht van groen/bruine
heuvels - we slaan af op een nog kleiner ‘wegje’ - de geitjes verlaten de weg -
bananenbomen en huisjes wisselen elkaar af - kindjes zijn opgewonden omdat ze
een auto zien en nog meer als ze zien dat er in die auto een muzungu (blanke)
zit, ze groeten ons ‘komera komera’ - we remmen voor een kip die het wegje wil
oversteken (de kip kon evengoed een varken zijn) - we zien vrouwen en kinderen
met gele bidons op het hoofd en in de hand: ze zijn net water gaan halen - we
passeren een school tijdens de speeltijd: aan de schommel en de draaimolen bestemd
voor zo’n 8tal kindjes, hangen zeker 30 kinderen, verderop springen meisjes in
het springtouw - vrouwen zijn een stukje
land aan het klaarmaken voor het zaaien: het regenseizoen is begonnen - we zijn
aangekomen op de bestemming: in het dorp hebben we bij 24 families net een semi-ecologisch
toilet gebouwd en de werken moeten goedgekeurd worden - we begroeten de
families, bestuderen het toilet en springen weer de auto in… volgende week komt
mijn collega de mensen sensibiliseren over het correct gebruik en onderhoud van
de toiletten… - en op de terugweg zit een vrouw met gestrekte benen op een bergje
voor zich uit te staren - lopen kindjes achter onze auto aan - en toen viel ik
in slaap ;-)
Tot de volgende!
P.s. Ik ben zeker dat ik nog 100 taferelen ben
vergeten, maar deze hierboven kwamen spontaan op papier ;-)
