puur genieten ...

weg van de stad ... de bergen in
weg van de warmte ... een aangename friste tegemoet
weg van de Westerse wereld ... een warm bergvolk ontmoet
wandelend door de wondere natuur ... ja, dit geeft zin

Net terug van een weekje in Noord Luzon tussen de rijstterassen, de bergen en een warm volk. Een 9 uur durende busrit bracht ons naar Banaue. De rijstterrassen in dit bergdorp worden het achtste wereldwonder genoemd. Aanvankelijk wilden we er niet heen omdat we vreesden dat het te toeristisch ging zijn maar dat was niet zo. Natuurlijk waren we er niet alleen maar tijdens onze kleine week in die omgeving hebben we er geen last van gehad.
De eerste dag deden we het rustig aan, we planden de volgende dagen wat en zochten een gids. Vanaf het viewpoint in Banaue maakten we met onze gids ook al een eerste wandeling tussen dit mooie stukje natuur. We hadden het getroffen met onze gids want hij liet ons ook kennis maken met de cultuur van de plaatselijk Ifugao stam. Zij zijn verantwoordelijk voor de rijstterrassen rond Banaue en houden er nog steeds een animistisch geloof op na. Nog steeds gaat het bewerken van de rijstterrassen gepaard met rituelen en worden dieren geofferd aan de rijstgoden om een goede oogst te hebben. Een oud vrouwtje, letterlijk krom gewerkt, toonde ons haar rijstgod. Het was een houten beeld van een zittend persoon. Het was helemaal zwart door het bloed van de geofferde dieren. 's Avonds maakten we ook kennis met wat dansen van de Ifugao tijdens een cultural show.
De volgende dag begonnen we aan een driedaagse trektocht. Met een tricycle reden we ruim een uur naar het plaatsje Banga-an, waar we eerst afdaalden naar het dorpje, opnieuw balancerend op de dijkjes tussen de rijstterrassen. Daarna trokken we een bergje over naar Batad. Batad is bekend om zijn rijstterrassen in de vorm van een amfitheater. We gingen er ook een kijkje nemen naar de 30m hoge Tappia waterval, die verscholen ligt achter rijstterrassen en bergflanken. Na deze eerste inloopdag begon het echte werk. We trokken van Batad opnieuw langs en door rijstterrassen naar Cambulo, een klein dorpje omringd door bergen en rijstterrassen. Hier was het werk van de missionarissen er zichtbaar. Midden in het kleine dorpje stond een kerk, iets wat we in alle kleine dorpjes in de bergen zagen. Vanuit Cambulo begon dan een stevige klim van ruim 4 uur door het bos. Het was best lastig maar eens over de berg kwamen we opnieuw in het super kleine dorpje Pat-yay terecht omringd met -u raadt het al- bergen en rijstterrassen. De tocht door het bos en de bergen alleen zou ons al ferm gesmaakt hebben maar er waren ook nog eens achter iedere heuvel rijstterrassen, telkens in een ander stadium van bewerking. Adembenemend! Na een koude nacht in Pat-yay zetten we onze klim verder naar de top van Mt Amuyao (2702m). Op de top hadden we jammergenoeg geen uitzicht door de laaghangende wolken onder ons maar we genoten we wel van een deugddoende zon. De afdaling naar Barlig was een makkie want langs de hele weg waren er trapjes gemaakt. Barlig vertoonde dezelfde karakteristieken als de andere dorpjes: bergen, rijstterrassen, een kerk in het midden en de koude -vooral 's avonds- die we na 10 maanden zon niet meer gewoon waren. Maar we vonden het heerlijk om ons te kunnen induffelen, met muts en al.
Van Barlig reden we per jeepney naar Sagada, vooral bekend om de hangende kisten waarin de plaatselijke Igorot stam zijn doden opbaarde. Toch eigenaardig om kisten in de hoogte langs een rots te zien hangen of gestapeld aan de ingang van een grot. We deden het 'op t gemak' in Sagada, wat welgekomen was na onze trekking. Van Sagada ging het nog even naar Bontoc waar we, na een bezoekje aan het plaatselijke museum over de verschillende stammen uit de buurt, de bus opkropen om er 11 uur later weer af te stappen in Manila. Daar nemen we morgen het vliegtuig richting Palawan voor het laatste luik van onze rondreis in de Filippijnen.

Voor we naar het noorden trokken, gingen we nog naar Talisay voor het Taal meer en de Taal vulkaan. Een mooi plekje: zie de foto's.

Even een vooruitblik...
Op 24 februari vliegen we naar Bangkok van waaruit we onze reis door Laos en Cambodja gaan voorbereiden (visa en dergelijke). We hebben zeven weken om die landen te leren kennen. Op 26 april zijn we terug op Belgische bodem...

Sieso,
tot beetje later,
wij (omringd door van Valentijn houdende Filippijnen)