Nest

... the eqgle hqs lqnded...

lqqt het qqnpqssingsproces beginnen... qrrgg terug een azerty-toetsenbord...

frisse groet,
wij

de lucht in...

piep

jaja, het moment is aangebroken... ons vliegtuig binnen drie uur vliegt niet naar een of ander aziatisch land maar wel naar het belgenlandje...
in de vlucht zelf hebben we wel zin: veel filmkes zien!!!
en in het thuiskomen natuurlijk ook, maar tzal raar doen...
we gooien voor de laatste keer aziatische groeten

zoen,
wij

p.s. We hebben opgevangen dat het in belgie rond de 20 graden is?! Wel, wij zetten onze aircon hier op 20 graden, haha, dit wordt fijn...

Goodbye to you, my friend

De Filippijnen liggen achter ons. Maar 1 ding staat al vast, niet voor altijd. We keren er zeker nog terug. Na een lange en vooral lastige (wegens 's nachts) reis van Bangkok (met anderhalfuur vertraging) via Manilla, werden we Cagayan de Oro opgewacht door een deligatie van LEF. Het werd een fijn weerzien.
Het werden vervolgens 2 fijne dagen tussen mensen die een beetje familie van ons geworden zijn. Er werd natuurlijk karaoke gezongen, souveniers uitgedeeld en naar het strand gegaan om verjaardagen te vieren. Alles leek nog hetzelfde, behalve de weg naar de office van LEF, die was effen gemaakt en de rit naar boven verliep nu veel zachter.
Het afscheid nemen viel iedereen zwaar. We hadden gehoopt onze drie dagen stop-over in Singapore te kunnen laten vallen en zo drie dagen langer bij LEF te kunnen blijven maar helaas. We probeerden de tijd er dan maar te maximaliseren door de busrit naar Davao s nachts te doen. Om 2 uur 's morgens, voorbije dinsdag, werden we, vergezeld van de meest dierbaren van LEF, naar CDO gevoerd. Het laatste afscheid werd genomen en de laatste beloftes dat het een 'tot ziens' was en geen 'vaarwel', werden gemaakt.

Nu zitten we dus in Singapore. Uiteindelijk is het wel goed dat we deze overgang hebben. Even tussen de twee werelden, maakt de overgang wat makkelijker.
Na een dag Singapore, moeten we bekennen dat we er nog niet veel van gezien hebben. Vandaag hebben we vooral geslapen (was nodig na al dat gereis s nachts) en gelezen in onze kamer. Maar morgen gaan we er op uit om toch een beetje een indruk te krijgen van deze (immens) hippe stad.

Tot heel binnenkort,
wij

Bye bye Bangkok

Even een groet vanuit Thailand.
Zo meteen verlaten we Bangkok. We vliegen via Manila terug naar Cagayan de Oro. We vliegen dus al een beetje naar huis...

Over een week zijn we terug in Belgie. Voor zij die t willen weten, we komen aan op zaterdag 26 april om 10u20...

Daaag,
wij

gelukkig nieuwjaar

Onze twee dagen kajakken op de Nam Tha waren dik in orde! We legden in het totaal 45 km af en bezochten dorpen van de minderhedengroepen Kamu en Lanten. Vooral deze laatste was erg interessant. We overnachten in een Kamu dorpje langs de rivier en speelden met de kinderen daar.
Vandaag zijn we aan onze laatste dag in Luang Nam Tha toe. We zullen het rustig aan doen, want na 4 erg actieve dagen hebben we dat wel verdiend.
Wat brengen de volgende dagen nog? Wel veel gereis, morgen (woensdag) trekken we naar de grens met Thailand, dan richting Bangkok (hopelijk is er een nachtbus). Vrijdag nog een dagje bangkok en in de nacht van vrijdag op zaterdag vliegen we terug naar de Filippijnen. We blijven nog een paar dagen bij LEF. Om daarna via tussenstops in Davao en Singapore richting Belgie te trekken, waar we dan op zaterdag 26 april aankomen.

Nog wat weetjes:
- vandaag, en de voorbije dagen, wordt hier het Lao nieuwjaar gevierd. Dat is een Boeddhistisch feest waarbij men op de eerste dag (eergisteren) het huis een grondige poetsbeurt geeft, de volgende dag (gisteren) wordt er veel gegeten en gedronken met familie en vrienden en vandaag is er in heel wat dorpen een 'rocket festival', waarbij men zelf gemaakt vuurwerk afschiet.
- Tine is verkouden, en dat bij temperaturen van 30 graden. Wat zal dat geven in het koude Belgie.

groetjes,
wij

Akha Akha tuut tuut

Hej!
Lang niets laten weten op onze blog maar we zitten momenteel helemaal in het noorden van Laos en zitten soms afgelegen, dwz niet altijd gsm-bereik of internet. En we moeten eerlijk bekennen, niet altijd zin of energie voor internet.
Na Vientiane trokken we naar Vang Vieng (jeuji maar 4 uurtjes bus!). Vang Vieng was rustiger dan dat we gevreesd hadden maar toch kwamen we er tot het besef dat wij geen 'party people' zijn. Bijna een jaar een bioritme van rond 21 uur gaan slapen en om 6 uur wakker, eisen hun tol... De omgeving in VV is erg mooi, alleen jammer van al die backpackers die er komen feesten. We hebben, zoals iedereen daar, getubt op de Nam Sing. Dat is vergelijkbaar met de afvaart van de Lesse maar dan in een veel mooiere omgeving en op een grote binnenband. Voor jullie beginnen te watertanden nog even vermelden dat er ook heel veel zatte rugzaktoeristen rond drijven, overal bars op de oevers staan en die blijkbaar om ter luidst om ter lelijke muziek door de boxen laten knallen.
Na VV werd het Luang Prabang, deze keer met een lange busrit die veel weg had van een rit op de roetsjbaan, mar dan 7 uur aan een stuk... LP is best ok maar heel erg toeristisch. Daar kwamen we tot het besef dat we al heel wat boeddhistische tempels gezien hebben (misschien al te veel :). In LP zagen we echter ook wel een van de mooiste watervallen die we tot hier toe al gezien hebben (en dat zijn er al heel wat).
Na drie toeristische steden op rij werd het tijd voor iets anders. In LP namen we de boot naar Nong Kiaw. Het werd een erg mooie boottocht maar ook erg lang, 10 uur zonder lunch... Nong Kiaw is een klein dorpje langs de Nam Ou, het is er erg mooi en we kwamen er tot het besef dat we het ook wel eens op het gemak mogen/moeten doen. We bleven er twee dagen en deden niet veel: grotje bezoeken, wandeling naar dorpje, Tine las een boek en Berts maag en darmen beslisten eens grote schoonmaak te houden. Na twee dagen niets doen, begon het weer te kriebelen dus we kropen terug op een bus om na 8u (in 2 etappes) uit te stappen in Luang Nam Tha. Daar zijn we nu nog steeds of eigenlijk opnieuw. De voorbije drie dagen zaten we in Muang Sing, een klein stadje op 60 km van LNT. Met een gehuurde brommer reden we er heen en zelfs tot aan de grens met China. We vonden er rust, een bus Fransen, veel watermeloenen en ook wel rust, zelfs met die Fransen :-). We werden er (zoals ook in Nong Kiaw) geconfronteerd met de schokkende realiteit van de 'slash and burn' landbouwtechniek. Veel mensen in deze streken hakken een stuk bos om en steken dan alles in de fik om het dan te gebruiken als landbouwgrond. Dit zorgt voor overal heel veel rook in de lucht en neerdwarrelende assen.
De voorbije twee dagen deden we een trek naar minderhedendorpen in de buurt van MS. We hadden een erg leuke gids en het werden 2 toffe dagen. We bezochten verschillende dorpjes, overnachten in een erg primitief Akha dorpje (geen douche of wc te bekennen), in het huis van een impotente man (zo vertelde onze gids...). Maar het was erg chique en we konden zo een beetje ervaren hoe hun dagelijks leven er aan toegaat. Vandaag werd het een erg lange dag, we vertrokken om 7 uur, arriveerden om 17u in MS en moesten dan nog anderhalfuur met de brommer terug naar LNT. We zijn terecht een beetje moe nu maar veel tijd om uit te rusten hebben we niet, morgen vertrekken we op een 2daagse kayaktrektocht op de Nam Tha, gelukkig hebben we daar vooral onze armen voor nodig.

BTW: over 2 weken zijn we terug in Belgie, brrr.

dada,
wij