Cambodja ligt achter ons. We zijn er maar 20 dagen geweest en dat lijkt te kort. Misschien keren we er ooit nog terug met wat meer ervaring in het brommer rijden want op die manier kan je Cambodja veel beter verkennen. Maar we moeten door want Laos wacht om verkend te worden.
Vanuit Kratie trokken we dinsdag naar de grens met Laos en zo door naar Si Phan Don, beter gekend onder de naam 4000 island. Bij het verlaten van Cambodja wordt je visum afgestempeld en wordt aan iedereen 1 dollar gevraagd. Als reden zegt men dat het buiten de kantooruren is. Wij waren daar om 14u30... Bij het binnengaan van Laos, 200m verderop wordt je weer gevraagd 1 dollar te betalen, deze keer is het voor de inkt van de stempel. Iedere toerist lijkt daarvan op de hoogte te zijn want veel reisgidsen waarschuwen er voor. Met als gevolg dat iedereen zo maar, zonder vragen te stellen de dollars ophoest. Weigering of vragen daaromtrent zijn ze blijkbaar niet gewoon maar wij wilden ons niet laten doen. Aan de Cambodjaanse kant kwamen we zo weg met 1 dollar voor ons 2 samen. Bij de Laotiaanse kant was men slimmer en werd ons pasport bijgehouden tot er betaald werd. Hier lukte 2 voor 1 niet, zelfs niet met het argument dat het dinsdag was :-)
We merken dat veel toeristen zich steeds zo makkelijk laten ringeloren (wij ook in t begin) met als gevolgd dat wel lijkt alsof men zich hier onrecht aangedaan voelt als je niet zoals vele anderen te veel te betalen. Maar goed we merken dat je reizen ook kan leren :-)
Onze eerste stop in Laos was dus de 4.000 eilanden in de Mekong rivier. We kozen voor het iets rustigere Don Khon eiland en vonden er na wat zoeken een leuk guesthouse langs het water. We ontmoeten een ander Belgisch koppel, Dirk en Kathleen, en we trokken 2 dagen met elkaar op. Het guesthouse werd uitgebaat door de 'papa' en de 'mama' en we werden een beetje deel van de familie. De eerste ochtend wandelden we wat rond op het eiland en gingen naar de watervallen kijken. s Namiddags nam de papa ons met zijn boot mee naar een ander eiland Don Som, waar nauwelijks andere toeristen komen. Daar kon gezwommen worden in stroomversnellingen. Het was er echt mooi en het leek wel Centerparcs in het echt. De volgende dag fietsten we wat rond op het bekendste eiland Don Det en s namiddags nam de papa ons weer mee, dit maal naar grote watervallen vlakbij de grens met Cambodja. Als 'gewone' toerist kan je die bekijken vanop een platform op het vaste land maar de papa had ons naar een eilandje te midden van de watervallen en stroomversnellingen gebracht. We konden dus alles vanop de eerste rij bewonderen. We aten er ook wat gegrilde visjes en natuurlijk moest alles doorgespoeld worden met de alom aanwezig lao-lao (rijstwijn).
s Avonds wilde de papa telkens party. Dit betekende dat de fles lao-lao op tafel kwam, de cd-speler bovengehaald werd en heel de avond hetzelfde liedje gespeeld werd (Dududu du damdam, Thaise reggae, we krijgen het niet meer uit ons hoofd)
Deze morgen was het tijd voor het afscheid. Dirk en Kathleen, die we mogelijks terugzien in Bangkok, wuifden ons uit terwijl de papa ons naar het vaste land bracht.
Nu zitten we in het stadje Pakse van waaruit we morgen een twee daagse trek zullen doen in het Xe Pian Natuurpark, met overnachting in een traditioneel inheems dorpje.
Tot zo ver deze update. Op de fotopagina zouden er nieuwe foto's moeten staan (als de internetverbinding wat meewil).
groetjes,
wij
Geen opmerkingen:
Een reactie posten