Akha Akha tuut tuut

Hej!
Lang niets laten weten op onze blog maar we zitten momenteel helemaal in het noorden van Laos en zitten soms afgelegen, dwz niet altijd gsm-bereik of internet. En we moeten eerlijk bekennen, niet altijd zin of energie voor internet.
Na Vientiane trokken we naar Vang Vieng (jeuji maar 4 uurtjes bus!). Vang Vieng was rustiger dan dat we gevreesd hadden maar toch kwamen we er tot het besef dat wij geen 'party people' zijn. Bijna een jaar een bioritme van rond 21 uur gaan slapen en om 6 uur wakker, eisen hun tol... De omgeving in VV is erg mooi, alleen jammer van al die backpackers die er komen feesten. We hebben, zoals iedereen daar, getubt op de Nam Sing. Dat is vergelijkbaar met de afvaart van de Lesse maar dan in een veel mooiere omgeving en op een grote binnenband. Voor jullie beginnen te watertanden nog even vermelden dat er ook heel veel zatte rugzaktoeristen rond drijven, overal bars op de oevers staan en die blijkbaar om ter luidst om ter lelijke muziek door de boxen laten knallen.
Na VV werd het Luang Prabang, deze keer met een lange busrit die veel weg had van een rit op de roetsjbaan, mar dan 7 uur aan een stuk... LP is best ok maar heel erg toeristisch. Daar kwamen we tot het besef dat we al heel wat boeddhistische tempels gezien hebben (misschien al te veel :). In LP zagen we echter ook wel een van de mooiste watervallen die we tot hier toe al gezien hebben (en dat zijn er al heel wat).
Na drie toeristische steden op rij werd het tijd voor iets anders. In LP namen we de boot naar Nong Kiaw. Het werd een erg mooie boottocht maar ook erg lang, 10 uur zonder lunch... Nong Kiaw is een klein dorpje langs de Nam Ou, het is er erg mooi en we kwamen er tot het besef dat we het ook wel eens op het gemak mogen/moeten doen. We bleven er twee dagen en deden niet veel: grotje bezoeken, wandeling naar dorpje, Tine las een boek en Berts maag en darmen beslisten eens grote schoonmaak te houden. Na twee dagen niets doen, begon het weer te kriebelen dus we kropen terug op een bus om na 8u (in 2 etappes) uit te stappen in Luang Nam Tha. Daar zijn we nu nog steeds of eigenlijk opnieuw. De voorbije drie dagen zaten we in Muang Sing, een klein stadje op 60 km van LNT. Met een gehuurde brommer reden we er heen en zelfs tot aan de grens met China. We vonden er rust, een bus Fransen, veel watermeloenen en ook wel rust, zelfs met die Fransen :-). We werden er (zoals ook in Nong Kiaw) geconfronteerd met de schokkende realiteit van de 'slash and burn' landbouwtechniek. Veel mensen in deze streken hakken een stuk bos om en steken dan alles in de fik om het dan te gebruiken als landbouwgrond. Dit zorgt voor overal heel veel rook in de lucht en neerdwarrelende assen.
De voorbije twee dagen deden we een trek naar minderhedendorpen in de buurt van MS. We hadden een erg leuke gids en het werden 2 toffe dagen. We bezochten verschillende dorpjes, overnachten in een erg primitief Akha dorpje (geen douche of wc te bekennen), in het huis van een impotente man (zo vertelde onze gids...). Maar het was erg chique en we konden zo een beetje ervaren hoe hun dagelijks leven er aan toegaat. Vandaag werd het een erg lange dag, we vertrokken om 7 uur, arriveerden om 17u in MS en moesten dan nog anderhalfuur met de brommer terug naar LNT. We zijn terecht een beetje moe nu maar veel tijd om uit te rusten hebben we niet, morgen vertrekken we op een 2daagse kayaktrektocht op de Nam Tha, gelukkig hebben we daar vooral onze armen voor nodig.

BTW: over 2 weken zijn we terug in Belgie, brrr.

dada,
wij