ONZE REIS...
Vliegen op vrijdag de dertiende, om problemen vragen. O ja! Zoals de meesten onder jullie gehoord zullen hebben, staakten de brandweermannen en het veiligheidspersoneel van Zaventem. Gevolg: geen vluchten die vertrokken of aankwamen… We waren dan eens ruim op tijd (flinke paps!) en dan stonden we daar: niet weten wat te doen, personeel die ook niet goed weet hoe of wat, er bleek dan een bus te zijn naar Amsterdam maar die was net vertrokken… Na een tijdje kregen we zekerheid over een volgende bus. Uiteindelijk zijn we om 11u met de bus richting Amsterdam vertrokken. Normaal zaten we dan al op ons vliegtuig naar Amsterdam. Om 13u kwamen we aan in Amsterdam. Genoeg op tijd om ons vliegtuig naar Manilla te halen! Oef, dus toch nog een beetje geluk op vrijdag de 13de en minder milieuvervuiling!
De vlucht naar Manilla duurde 12 uur… Genoeg tijd om te slapen, maar dat is er niet van gekomen… Veel te toffe films om uit te kiezen, veel te veel eten en ons bioritme deed niet mee. Op het vliegtuig werd kunstmatig een nacht ingebouwd want eenmaal in Manilla was het ochtend (er is een tijdsverschil van 6 uur)… Eenmaal in Manilla moesten we naar een ander gebouw van de luchthaven. Bij het buiten komen maakten we direct kennis met het warme klimaat. Vanuit de taxi (met airco!) zagen we al enkele typische vervoersmiddelen: de jeepneys en de fietsen met zijspan… We waren van plan wat rond te snuisteren in de luchthaven, maar er was helemaal niets te beleven… Het werd 6 uur mottig wachten, tot we konden inchecken…
In Davao werden we opgehaald door Bayani (de zoon van Arnold, de verantwoordelijke voor BD in de Filippijnen) en Johan (een mede-vrijwilliger). Ze brachten ons naar ons hotel in de stad, waar we uiteindelijk gewoon ons bagage hebben gedropt. Onze vermoeidheid was weg door de opwinding van het ‘er eindelijk zijn’. We zijn meegegaan naar het huis van Arnold, waar we zijn vrouw en dochter ook ontmoetten. Het was echt een toffe ontvangst. Lekker eten, veel fruitsoorten geproefd, goeie babbels (ontdekt dat ze familie zijn van Milow!)…
Rond 23u werden we teruggebracht naar ons hotel. Heel moe, maar ideaal om een jetlag tegen te gaan…
DAG 1 IN DE FILIPPIJNEN
Wat een start! Onze eerste dag werd een heerlijke dag aan één van de zovele stranden van de Filippijnen!!! Bayani had afgesproken met zijn frisbee vrienden een dagje te relaxen, en wij werden uitgenodigd om mee te gaan.
Om 8u15 werden we opgepikt. We gingen eerst eten en genoeg water kopen, vooraleer we de boot namen. Na een uurtje varen op helder blauw water kwamen we aan op het eiland Talikud. We installeerden ons op een idyllisch wit strand met palmbomen en uitzicht op het heuvelachtige eiland Samal.
Het werd echt een relax dagje! Zittend op het strand babbelen met Filippijnse jongeren van onze leeftijd. Kennismaken met heel wat Filippijns eten. Zwemmen in en kanovaren op de zee. Partijtje frisbee (al liet onze conditie het niet toe om in die hitte heel lang te spelen).
Rond 17u waren we terug in Davao. Resultaat van dag 1: vermoeid maar toch een heldere geest, verbrande huid voor tine, Filippijnse schelpjes, eerste rit in een jeepney, eerste kennismaking met ‘hey joe’ (het koosnaampje voor de blanken =), een zwempartij in het zwembadje van het hotel…
Babay (bye, tot straks)
(Ondertussen is de partnermeeting al voorbij, maar aangezien het nu al erg laat is en we morgen allebei een lange trip voor de boeg hebben naar de locatie van onze organisatie, zullen we jullie later daarover berichten... slaapwel)
2 opmerkingen:
Ah! Je bent er toch geraakt. Hoeveel dagen 'vakantie' heb je zo, voor het echte werk begint?
Hej då!
Michaël
Tof te horen dat alles blijkbaar losloopt!
Een reactie posten