... maar wordt beloond!

De voorbije dagen waren goed gevuld maar wel op een heel andere manier.
Zaterdag, op Bert’s verjaardag, spraken we af in Cagayan de Oro en hadden we een wel erg Westers dagje. We gingen naar de mall en shopten wat, aten frietjes en hamburgers in Jollibee (plaatselijke hamburgerrestaurant), gingen naar Shrek 3 kijken en dronken er een heerlijke fruitshake. ’s Avonds trokken we samen terug naar Malaybalay want Henry, de directeur van de NGO Landcare die ook gesteund wordt door BD, had ons uitgenodigd om hem maandag en dinsdag te vergezellen bij de beklimming van de berg Dulang-Dulang (hoogste berg van de Kitanglad bergketen). Eens terug in MB genoten we nog na met een wijntje en echte doritos !
Zondag kregen we dan het bericht dat de bergtocht niet door ging maar Henry nodigde ons wel uit om zijn ecofarm te bezoeken. Dat aanbod sloegen we natuurlijk niet af. We sprongen uit onze pyjama’s en spoedden ons richting busterminal waar we een jeepney namen naar Bol-ogan in gemeente Lantapan. De jeepneyrit nam ons langs plaatselijke markten waar medepassagiers honderden kilo’s rijst insloegen. Eens hun boodschappen gedaan waren, konden we de hobbelige tocht door kleine dorpen en prachtige landschappen aanvangen.
In de farm werden we heel goed ontvangen. De eerste namiddag brachten we door de regen binnen door. Henry gaf ons een eerste introductie over het werk van zijn NGO en we kregen de kans om gedetailleerde documentatie van het project dat BD steunt, door te nemen. Na het serieuze onderdeel, werd de dag verder gezet met karaoke en pintjes bier. De avond brachten we door aan het haardvuur want ja, het is hier zoveel frisser dan in het lageland.
Maandag begon heel vroeg – om 6 uur - met een rondleiding op de farm, die echt wel een modelvoorbeeld is voor de farms in de uplands. (De landbouwsituatie in de lowlands is volledig verschillend.) Henry toonde ons zijn bomenkwekerij, bijenkwekerij, bos, akkers vol groenten en fruit, zijn geiten... Dit alles is het resultaat van 15 jaar hard werken met veel geduld. Volgens Henry ontbreekt dit laatste bij veel lokale boeren die hun arbeid vaak onmiddellijk vertaald willen zien in inkomsten. Henry ziet het dan ook als zijn belangrijkste taak om deze denkwijze van de boeren te veranderen en hun te overtuigen van het nut, de noodzaak en de mogelijkheden van zijn manier van werken.
Alles op de farm is duidelijk doordacht en draagt bij tot een evenwichtig, duurzaam geheel. Om het even kort te schetsen: er is afvalwaterbeheer, al het groenafval wordt gecomposteerd, 90% van het hout voor de cottage kwam van zelf geplante bomen die na het omkappen vervangen werden door nieuwe. Het regenwater wordt opgevangen in bekkens die door vissen gevrijwaard blijven van muggen. Bovendien voegen die vissen natuurlijke materie toe aan dit water, dat in het droogseizoen gebruikt wordt voor irrigatie. Op de akkers staat bodembehoud centraal via het gebruik van intercropping, croprotation, multistory cropping, counterfarming, organische meststoffen... (Landbouwkundigen, voel je vrij om op dit bericht te reageren met een deskundige uitleg van deze termen .)
Na de leerrijke trip, kregen we een uitgebreid ontbijt. Dit was welkom want er volgde een stevige wandeling bergop om een totaalbeeld te krijgen van het gebied. We vonden het allebei zalig om onze wandelbenen eens te kunnen strekken in de prachtige omgeving. We kregen dus toch een voorsmaakje van de uitgestelde bergtocht, waar we nu nog meer naar uitkijken! Ook deden we weer wat energie op die welkom is tijdens het wachten op een volgend avontuur...