maandag 12 november 2007

de harde realiteit in de Filippijnen

Terwijl wij de westerse toerist uithingen op Camiguin, ging het leven gewoon verder. Een klein meisje uit Davao City had er echter genoeg van...
Marianeth Amper, een 12 jarig meisje heeft zich op 2 november van het leven beroofd door zichzelf op te hangen. Het meisje liet een brief en dagboek achter, daarin vraagt ze God om haar ouders te helpen rond te komen. De reden voor haar zelfmoord was armoede. Haar vader is werkloos (door ziekte) en haar moeder verdient amper 50 peso per dag (1 euro is ongeveer 63 peso). Marianeth kon niet naar school gaan omdat er niet genoeg geld was voor transport en eten.
Haar dood zorgt voor heel wat commotie en ineens beseffen mensen hier maar al te goed dat heel wat anderen het veel minder goed hebben.
Plots wordt haar familie geholpen en krijgen ze financiele steun. Het is jammer dat een meisje van amper 12 zich eerst van het leven moet beroven en zo echte armoede een gezicht geeft, vooraleer men in actie schiet.
Lees meer (in het Engels) op:
Grade schooler’s suicide draws attention to urban poverty
Girl’s death ‘unacceptable’

2 opmerkingen:

Anoniem zei

Dit is inderdaad ontzettend hard en een groot contrast met jullie mooie beschrijving van de uitstap de voorbije dagen...

Anoniem zei

Proberen iets te realiseren is moeilijk. Ik heb zelf jaren daar gewoond en vaak word je inzet niet beloond.
Zelfs de mensen van de DA, (landbouw) die de bergen intrekken om mensen te begeleiden en verbeteringen aan te brengen vangen vaak bot.
Ikzelf heb meegemaakt dat ik wat meer wou betalen als dagloon.....komen er een paar dagen later Haciendero's die toch vriendelijk verzoeken niet te veel te betalen, anders......en zo blijft het aanmodderen.
Zelfde als corruptie: van Barangayofficials tot banken etc.. Het is en blijft moeilijk.

Dat neemt niet weg dat ik zoveel dingen heb beleefd daar en waar ik wel plezier aan heb gehad, maar verder.....