Van leek naar activiste...

Piep,

Van 26 november tot 2 december woonde ik een ‘Interdisciplinary conference on mining’ bij. Ik vloog daarvoor op 24 november naar Manila - de hoofdstad van de Filippijnen.

Mijn eerste twee dagen in Manila bracht ik door met Laura, een Belgisch meisje die sinds augustus in Manila werkt. Via via kwamen we met elkaar in contact. Het werd een shop weekend! Het was fijn om eens te kunnen shoppen met een meisje =). En bovendien is men in Manila veel meer gewoon om blanken te zien, wat wil zeggen dat ik deze keer niet achtervolgd werd door verkoopsters. In Manila vind je alles wat je in Belgie kan kopen. Ik heb daar even van geprofiteerd. Ik vulde mijn buikje met een heerlijke croissant, philadelphia kaas, pesto pasta met parmesan... Njammie!

Op maandag startte de mijnconferentie. Misschien vragen jullie zich af wat ik in godsnaam te maken heb met de mijnbouw? Wel... tijdens mijn verblijf in Mahayahay in augustus, bezocht ik een mijnenkamp. Ik trok er wat fotos’s en ik schreef er ook iets over in mijn case study. Het was Arnold van BD die daarop reageerde dat LEF als milieu organisatie iets moet ondernemen tegen die destructieve mijnbouw! Stap 1: Tine die als LEF representative de conferentie ging bijwonen.

Ik kwam terecht bij een groep ware anti-mining activisten van over heel de wereld: Canada, VS, Bolivie, Guatemale, Argentinie, UK, Belgie, Duitsland, India, Indonesie, Filippijnen, China, Thailand, Mongolie, Australie...


Onder hen zaten mensen die op internationaal niveau de strijd aan gaan tegen de mining companies. Anderen zijn lid van een nationale anti-mining NGO. Er waren ook een aantal mensen die droevige getuigenissen brachten van de impact van de mijnoperaties in hun community. Daar zat ik dan met mijn heel concreet geval en geen achtergrondkennis =). De eerste drie dagen passeerden heel wat sprekers de revue. Alle ontwikkelingsthema’s werden gelinkt aan de mijnbouw problematiek: globalisatie, gender, global warming, IP’s, mensenrechten... Soms kon ik echt niet volgen, maar dit stoorde mij niet zo hard. Ik ving die info op die voor mij interessant was. Bovendien sloeg ik af en toe een babbeltje met mijn kleurige buur als ik merkte dat die ook niet aan het volgen was. Na drie dagen conferentie begon de skill share. We gingen daarvoor met de bus naar de provincie Nueva Viscaya (6u ten noorden van Manila) waar heel wat large scale mijnen zijn. Tijdens de skill share was er meer ruimte voor workshops en debatten. Ik kreeg er een beter zicht op hoe LEF haar actie tegen de mijnoperaties kan starten. De laatste dag deden we een field visit. Ik bezocht de community van Paquet die strijdt tegen de aanwezigheid van een mining company uit Autstralie. De community probeerde al vanalles om hun ancestrial domein te beschermen. Omdat de legale weg hen geen antwoord bood, kozen ze ervoor een barricade te maken op de enige verbindingsweg naar de plaats van de mijnen. Als de mining company met haar zware mining equipments in aantocht is, zenden de mensen van de omliggende dorpen signalen naar elkaar. Dan verzamelen ze en blokkeren ze de weg met hun menselijke barricade. Dit is al het geval sinds juli. De mining company spande een (zoveelste) rechtzaak aan tegen de community, maar de zaak werd als niet ontvankelijk verklaard. Nu heerst er een status quo.
Dit is maar een deeltje van de complexe situatie in Paquet en overal ter wereld zijn er dergelijke voorvallen. Ik zou zoveel verhalen kunnen vertellen over het onrecht die lokale communities aangedaan wordt, maar dan wordt dit verslagje veel te lang. Wat ik nog wil delen met jullie:
• Net zoals in vele andere landen ondersteunt de overheid in de Filippijnen de mijnsector. Arroyo (de presidente van de Filippijnen) omschrijft mijnbouw als de motor van de economische groei van de natie. Ze beschouwt buitenlandse investeringen in de mijnindustrie als een cruciaal deel van haar ontwikkelingsplan. Studies hebben echter uitgewezen dat mijnbouw niet veel bijdraagt aan het BNP van de Filippijnen. Bijna al de winst gaat naar de mining company. Bovendien worden de mineralen verwerkt in ontwikkelde landen.
De keuze van de overheid om de mijnsector te ondersteunen wordt ook weerspiegeld in de wetgeving. In de wet is opgenomen dat de president de volledige controle heeft over de mijnoperaties. De verschillende wetten over landeigendom overlappen en zijn tegenstrijdig. Dit vooral in het nadeel van de lokale (IP) gemeenschappen. De wetgeving ter bescherming van het milieu is ook heel dubbelzinnig. Vandaar dat de anti-mining activisten in de Filippijnen eisen van de president dat ze de wet verandert: Scrap the Mining Act!
• Tijdens de conferentie kreeg ik ook zicht op hoe de mining companies de mensen voor hun kar spannen. Eerst en vooral beloven ze de mensen van de gemeenschappen dat zij degene zullen zijn die in de mijnen kunnen werken. Daarnaast beloven ze nieuwe schoolgebouwen, een ziekenhuis, goede wegen... Maar het gaat nog verder. In Argentinie bijvoorbeeld probeerden mining companies van hun slechte imago af te raken door in te spelen op de twee passies van het land: ze sponsorden voetbalploegen en organiseerden een miss mining verkiezing. Mining companies maken ook hun eigen fake NGOs die dus enkel zogezegd handelen in het belang van de mensen. Soms recruteren (lees: omkopen) ze daarvoor mensen die voor goede NGOs werkten die door de lokale gemeenschappen erkend werden. De mensen denken dan de community organizer te kunnen vertrouwen. Een Canadese mining company organiseerde een meeting met IP’s en bracht daarvoor IP’s mee die pro-mining zijn (door het geld dat ze kregen) om de andere IP’s te overtuigen de mijnbouw toe te laten.
• Enkele pro-miners hadden hun stem laten horen tijdens de conferentie. Zo stonden er enkele pamfletten aan de ingang van het resort waar de skill share doorging. Bijvoorbeeld: You are using mineral products... why are you against mining? Dit onderwerp van consumptie kwam ook vaak ter sprake tijdens de conferentie. Er zijn meer mijnoperaties omdat er meer vraag is naar mineralen. We moeten dan ook onze eigen levensstijl onder de loep nemen!
Volgens de pro-miners zijn de anti-mining activitsten anti-development. Ik wist niet dat het willen beschermen van mensenlevens en natuurlijke bronnen anti-development is. Voor kapitalistjes wel natuurlijk...

Ik hoop dat dit verslagje ook jullie doet inzien hoe vernietigend mijnbouw is. Heel veel mensen verliezen hun leven in de strijd tegen de grote mining companies die enkel oog hebben voor de winst die ze kunnen maken. Een Zuid-Afrikaanse activist zei: ‘People will die because of social justice’. Een IP leider in Paquet zei: ‘I don’t mind if I die here protecting our land for our children’. Ik kreeg net de volgende mail in mijn mailbox:

ANTI-MINING ADVOCATE SLAINED IN SURIGAO DEL SUR
In a small nipa house located in the middle of a pineapple plantation owned Dodong Ledesma in Sitio Magroyong, Brgy. Tina, San Miguel, Surigao del Sur where Dodong, Deodato Pame and another 8 individuals seated in a semi-circle discussing the plans of the ancestral domain last Dec. 2, 2007 around 2:00 in the afternoon.
An hour after, while some of the group members about to leave the place, a gun shot hit Deodato Pame on his back part of his right arm while still exchanging discussion with his seatmate and friend Dodong.
Dodong and the rest of the group carry him to the nearest highway but he didn't survived. No one saw the triggerman but based on the initial investigation report, the triggerman was about 60-80 meters away.
Dodong Pame is a fighter in Surigao del Sur illegal logging, mining and corruption in the last 30 years. He has been a front liner of some of the community and church led advocacies. He has been known for his anti-large scale stand in the province. He is also one of the complainants of the case filed against SUDECOR in relation to indigenous peoples' rights. He also filed recently ombudsman cases against influential officials in the province for facilitating development projects that are detrimental to IP and settler communities.
For a time, he even placed a streamer in front of his house "Ang nagpuyo dinhi sa Balay, Supak sa Mina" ( Residing in this house is an anti-mining ). His untimely death is a big loss to the struggle of communities in Surigao del sur to stop large-scale mining and logging in the province.


Een strijdende en stille groet,
Tine