Are there land mines here? 'I don't know'

Piepjes,

Dringend tijd voor een verslagje van onze avonturen in cambodja want morgen steken we de grens van laos al over voor ons laatste maandje azie...
We hebben net een weekje in Mondulkiri achter de rug. Mondulkiri liet ons een ander stukje Cambodja ervaren. Iets hoger gelegen, iets minder plat, inheemse stammen, landelijker, mooie natuur...
We bereikten Sen Monorom in Mondulkiri via een heel zware rit achterop een pick up. My God! Het eerste stuk zaten we met meer dan 20 man op kilo's voorraad voor het dorp (stinkende vis, groenten, god weet wat nog allemaal...). Daar bovenop kregen we nog een veel te hard schijnende zon, een bobbelige weg en stof, stof, stof... We waren gekraakt! We waren zot content toen we op onze verblijfplaats aankwamen. We verbleven in Nature Lodge, die weg van het dorpje lag en zoals de naam het zegt, midden in de natuur. Dit hadden we nodig na onze 'city trips' (zie verder). De eerste nacht werd echter niet zo'n goede. We werden allebei ziek! Koortsig en buikpijn... Na twee dagen ziek te zijn geweest, waagden we de derde dag al een wandelingetje naar het dorp. Die actie was genoeg =). Vanaf dag vier waren we fit en gezond genoeg voor een heel toffe activiteit: een trek op de olifant. Was een fijne ervaring! Na 1,5 uur op de rug van de olifant kwamen we aan een kleine waterval waar we lunchten, terwijl de olifanten uitrustten. Daarna keken we toe hoe de olifanten gewassen werden. Dan 1,5 uur terug. De trek moest niet langer zijn, want heel comfortabel zat het natuurlijk niet. De olifanten worden 'domestic elephants' genoemd. Ze worden dus door de mensen (Bungong tribe) gebruikt in hun dagdagelijkse activiteiten. We waren echt verrast van hoe goed die olifanten afgetraind zijn. Een tikje op de boomtak die de weg versperde, en hop, met de slurf kraakt de olifant de hindernis. Best grappig.
Dag vijf en zes trokken we de 'jungle' in samen met een ouder Nederlands koppel (Corrie en Ari) en Kathrin (Duits meisje, 24j). Het trekking gedeelte was niet zo avontuurlijk eigenlijk. Helemaal niet zwaar en niet echt in de diepe jungle. Maar met z'n vijfen vormden we een gezellig team, die hielden van babbelen en kaarten. Voor het avondmaal stopten we aan een waterval, waar we de nacht doorbrachten in hangmatten tussen de hoge bomen. We hadden ook een heel grappige gids. Echt een show beest. Maar op de vraag of er landmijnen in het gebied waren, kregen we toch een angstwekkend antwoord: I don't know...
Na de trekking sliepen we nog een nacht in Nature lodge en vandaag namen we de pick up terug. Iets sneller dan bij het heen gaan en we voelen ons iets minder geradbraakt =).
Nu zijn we in Kratie waar we al 1 nacht sliepen voor we naar Mondulkiri gingen. We maakten hier een tussenstop omdat je hier zeldzame dolfijnen kan bewonderen. De boottrip was echter heel teleurstellend. De dolfijnen zijn namelijk heel klein, heel beschaamd en komen dus nauwelijks boven water. Geen spectaculaire trucjes dus. Toch genoten we van een mooie zonsondergang aan de Mekong rivier.
Voor Kratie verbleven we enkele dagen in Kampong Cham waar we een eco toeristisch dorpje bezochten. We kregen er een beter beeld van het leven op het platteland. Redelijk vergelijkbaar met dat in de Filippijnen eigenlijk. We zagen er ook hoe de typische khrama sjalen gemaakt worden. We weefden zelf ook zo'n 15 cm sjaal... Twee oudere mannen speelden ook op hun traditionele instrumenten. Het was een kort maar fijn bezoek. De dag erna huurden we fietsen en zijn we wat tempels gaan bezoeken. Vooral de laatste tempel was tof omdat we verrast werden met een voorstelling van de typische khmer dansen. Het waren kinderen en jongeren die ons heel overtuigd hun dansen toonden. Was echt mooi! Daarna fietsen we nog naar een eiland in de Mekong rivier. Het eiland wordt verbonden met een bamboo brug die ieder jaar na het regen seizoen opnieuw gebouwd wordt! Op het eiland zelf was het heel gezellig fietsen. Heel vriendelijke mensen, zwaaiende kindjes, mooie uitzichten...
Voor Kampong Cham brachten we enkele dagen in de hoofdstad Phnom Phen door. Daar bezochten we het koninklijk paleis (niet zo heel bijzonder, behalve dan de zilveren pagode), het nationaal museum (waar heel wat staat die toebehoord aan Ankor Wat), de Russian market (afdingen is de regel!)... Wat niet kan ontbreken aan een bezoek in Phnom Phen is een bezoek aan het Tuol Sleng museum en de Killing Fields. Deze getuigen van de verschrikkelijke daden van de Khmer Rouge. Twee miljoen mensen werden vermoord tijdens Pol Pot's regime. Voor de toerist is het even rillen, slikken, niet kunnen snappen waarom sommige mensen daartoe in staat zijn. Voor familieleden, overlevenden en heel wat Cambodianen weegt deze periode nog steeds heel zwaar op hun leven...
Voor Phnom Phen zaten we in Siem Reap. In het vorige berichtje beloofden we een verslagje ervan, maar we stellen voor dat we dat binnen een goede maand live brengen met de fotokes erbij...

Tot beetje later!
Groetjes,
wij