Viang Chang

Hej vanuit Vientiane!
We hebben de Laotiaanse hoofdstad bereikt en op het eerste gezicht valt het hier wel mee. Het lijkt een vrij kleine en rustige stad aan de Mekong. Niets vergeleken met de Filippijnse hoofdstad en daar zijn we maar al te blij om.
Onze voorbije drie dagen zagen er als volgt uit: eergisteren (donderdag) busten we van Pakse (zuid) naar Tha Khek (centraal-Laos). En bussen dat we nogal gedaan hebben. Toen we aankwamen in het busstation stond de bus vertrekkensklaar. Vijf minuten later waren we vertrokken, maar hoe! Het eerste halfuur reden we ongeveer aan 10 km/u! Daarna ging het wat sneller maar goed om een lang verhaal kort te maken (jammergenoeg kunnen we dat niet met busritten), 10 (!) uur later (en nog geen 400 km verder) arriveerden we op bestemming, Tha Khek. U begrijpt wel dat we even genoeg hadden van bussen en het liefst van al de rest van de tijd op geen bus meer moesten zitten, maar helaas...
Gisteren (vrijdag) was dan weer super de max. Opnieuw huurden we een brommerke en trokken er samen op de moto op uit, ten oosten van Tha Khek. We reden in een landschap bezaaid met hoge 'limestone karst' (kalksteen rotsen ?) en langs de weg lagen verschillende grotten die we konden bezochten. We genoten van de olifantgrot (met een druipsteen die wat op een olifantenkop leek), de buddhagrot (met meer dan 200 bronzen Buddhabeelden), een grot een rivier waarin we rondgeleid werden door een klein jongetje (een hoogtepunt), een grot met allemaal gekleurde TL-lampen en betonnen trappen...en opnieuw van de vrijheid van eigen vervoer.
Vandaag (zaterdag) hadden we het weer aan onze rekker. We moesten weer de bus op om in Vientiane te geraken. We hadden echter wat meer geluk deze keer, na minder dan 6 uur waren we er van af.

Nog wat weetjes...
* Pasen is volledig aan ons voorbij gegaan want Laos is een buddhistisch land.
* Vandaag een grappige situatie op de bus. Er stapten 2 mensen op de bus, de karaoke werd stilgelegd en een van de twee nam de micro. We vreesden dat hij zou beginnen meezingen maar hij begon gewoon te praten. De ander begon foldertjes uit te delen. In het foldertje stond wel geteld 1 zin in het Engels maar met "How to prevent HIV/AIDS" wisten we meteen waar het over ging. De man aan de micro was dus een hele uitleg aan het doen en we (nou ja vooral de anderen) kregen dus seksuele voorlichting op de bus, ten en met een demonstratie hoe je een condoom moet aandoen (wel op een houten exemplaar). Na afloop kreeg de man applaus. We zouden graag eens dezelfde situatie meemaken op een Filippijnse bus, er zou nogal gegiecheld worden...)
* Na maanden manillen met z'n tweeen hebben we nu eindelijk een nieuw spelletje geleerd. Een aardig Amerikaanse koppel leerden ons hoe we het kaartspel jin moeten spelen. De voorlopige tussenstand is 40-45 in het voordeel van Bert.

De komende dagen staat wat sightseeing op het programma. We gaa ook ons visum met 1dag verlengen.

groetjes,
wij