In de Filippijnen is de overgrote meerderheid van de mensen (meer dan 80 %) christelijk en er zijn verschillende 'geloofsgemeenschappen' (met namen als Jesus is Lord, Seventh Day Adventist Church, Iglesia ni Cristo...), met elk hun eigen 'kerken'. Dat de mensen hier erg gelovig zijn dat merk je genoeg. In elk transportmiddel vind je wel ergens een spreuk als 'God bless our trip' of een kruisteken, een 'paternoster', een Maria beeldje... Je ziet de mensen ook vaak een kruisteken maken tijdens de rit. Voor elke maaltijd wordt er gebeden en vaak ook bij de aanvang van een vergadering of evenement. We laten dat allemaal rustig aan ons voorbijgaan. Maar wat we laatst opmerkten, sloeg werkelijk alles...
Hierboven staat een foto van een contract/overeenkomst tussen een hotel en een persoon voor een vergadering met aansluitend lunch. Op zich niets speciaal maar wat vinden we helemaal onderaan het contract: het hotel kan niet verantwoordelijk gesteld worden als het door overmacht de beschreven diensten niet kan leveren.
De spreuk 'In God we trust' op geldbriefjes dat gaat nog, maar in een officieel contract 'Een daad van God' als mogelijke overmacht opnemen, mijn god...
groetjes,
/b
5 opmerkingen:
hihi :)
melchie
ik mis je
zoentje
kas
Bert en Tinne,
Reeds enige tijd volg ik jullie via deze website/blog en ik was enigszins verwonderd nog niets inhoudelijks gelezen te hebben omtrent het geloof van de mensen aldaar, mede gelet op jullie 'gevoeligheid' voor die zaken.
De voorbeelden die jullie aanhalen typeren een groot geloof van de mensen aldaar in de Voorzienigheid, in het feit dat zij weten dat God altijd om ons bekommerd is.
De uitdrukking 'rustig aan ons laten voorbij gaan' begrijp ik niet zo goed. Mocht je tijd hebben, graag een kort woordje uitleg.
Verder wens ik jullie nog veel werkvreugde en vooral een verrijking van jullie horizont, gezien dit later misschien nog wel van pas kan komen, éénmaal terug in het vaderland.
Verder ook de beste groeten van Elias en Andreas. Andreas zal blij zijn dat je terug bent, al was het maar om samen te gaan zwemmen. En Elias ... zoals je weet 'een man van weinig woorden'.
Ook Lieve wenst jullie verder het beste.
Danny Cool
Gewoonweg hilarisch!
We bedoelen met 'rustig aan ons laten voorbij gaan' dat we er niet aan deelnemen maar er ons wel respectvol tegen over opstellen. Bijvoorbeeld: we bidden dus niet mee maar zijn stil als er gebeden worden en wachten met eten opscheppen tot iemand gebeden heeft. Het spreekt voor zich dat als men ons vraagt om het gebed te leiden dat we daar vriendelijk voor bedanken.
Even ter verduidelijking, we zijn niet gevoelig voor 'geloofszaken'. We hebben er enkel onze eigen mening over maar we hebben respect voor ieders geloof. Net zoals we verwachten dat ook wij in ons 'geloof' gerespecteerd worden. Maar dat doen de mensen hier.
Even onze beurt: wat bedoel je, Danny, met en vooral een verrijking van jullie horizont, gezien dit later misschien nog wel van pas kan komen, éénmaal terug in het vaderland.
Groetjes aan iedereen en een spitterspetter water voor Andreas.
Een reactie posten